dinsdag 8 februari 2011

Maag

Tachtig mensen in Elmina hebben werk in de plastic-recycling fabriek van Cyclus. Hoeveel kinderen in die straatarme Ghaneze stad zouden er hun bestaanszekerheid aan ontlenen? Het is een schoolvoorbeeld van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Een afvalberg opruimen, het materiaal hergebruiken en (op termijn) winst maken. People. Planet. Profit. De fabriek komt langzaam in de zwarte cijfers, al waren er flinke aanloopproblemen. Cyclus moest € 1,2 miljoen reserveren om het aanloopverlies te dekken. Maar dat geld is niet weg.

Een plaatselijke ondernemer van Nederlandse afkomst is geïnteresseerd in een overname. Hij wil het concept ook in andere Ghaneze regio’s in de markt zetten. Althans, dat was hij. De onderhandelingen staan onder druk door de campagne van Trots en Gouda Positief. Ze trekken alles in Elmina in de sfeer van corruptie en persoonlijk gewin, en brengen de betrokken bestuurders schade toe en persoonlijk verdriet.

De Goudse ontwikkelingsrelatie is onderdeel van Logo South, een programma van VNG International. Met een rijkssubsdie van € 5,5 miljoen per jaar, begonnen vijftig gemeenten samenwerkingsrelaties in 17 ontwikkelingslanden. Vorig jaar maakten de universiteiten van Amsterdam en Utrecht nog een lovend evaluatierapport van LOGO South. De expertise van Nederlandse gemeenten op het gebied van basisadministratie, drinkwater, sanitatie, afvalverwerking en huisvesting levert een significante bijdrage aan de versterking van het lokaal bestuur in ontwikkelingslanden, concludeerden de onderzoekers.

In de diarree van ongefundeerde verdachtmakingen over Elmina kwam één concreet punt aan het licht. Commissarissen Hans Beltman en Jaap Warners van Cyclus waren directeur van de fabriek in Elmina. Dat is in strijd met de statuten van het bedrijf, oordeelden de aandeelhouders onder wie ons eigen college van B en W. Cyclus stelt daar tegenover dat de dubbelfunctie juridisch wel kon omdat het een tijdelijke aanstelling betrof, en er waren inhoudelijk goede argumenten voor.

Het resultaat is een treurige puinhoop. De commissarissen moesten opstappen als zoenoffer aan de smeercampagne van een minderheid in de gemeenteraad. De continuïteit van een waardevol project staat in de waagschaal. Hoeveel kinderen gaan straks weer zonder eten naar bed? Over ontwikkelingshulp kun je politiek van mening verschillen. Het argument van rechtse partijen is dat links er altijd zo goed in is om sinterklaas te spelen ‘van onze belastingcenten’. Maar zolang je in ons land van overdaad, je maag kunt laten verkleinen op kosten van de solidariteit, vind ik het niet meer dan fatsoenlijk om je nek uit te steken voor een land waar honger nog steeds een dagelijkse realiteit is.