Wouter Bos is terug!

Plastic

Onze zolder is wat in geruststellend bestuurlijk jargon heet ‘een gebied waar opgaven liggen’. Ik kom er daarom niet zo graag. In de eerste plaats zijn er de manden met vouw- en strijkwas. Een poosje rechtstreeks uit de wasmand leven gaat weliswaar best, maar de beleving van ontbijt en ochtendspits in ons gezin lijdt er wel onder.

Verder zijn er wankele stapels oude paperassen, dozen met verweesde knuffels en ander vergeten speelgoed waaronder keukens, vliegvelden en parkeerdekken van schreeuwplastic. Het ergste zijn de winkeldochters. Schemerlampen, kandelaars en andere impulsaankopen die er bij nader inzien helemaal naast waren. Het is alles bij elkaar een magisch realistische collectie die je aan de straatstenen niet kwijtraakt.

Dankzij wethouder Marco Kastelein kreeg één stuk onverwachts toch een tweede – of beter gezegd eerste – leven. Het is een geëmailleerd vat, bij wijze van wasmand aangeschaft, maar voor dat doel veel te zwaar en dus heel onhandig. Nu staat hij in de tuin voor de gescheiden inzameling van plastic. ‘Ik ben goed bezig’, denk ik steeds als ik een lege rookworstzak in het vat laat glijden. Ook al vanwege de kansrijke mogelijkheden om werk met werk te maken. Zou je af en toe ook een speelgoed shellstation mogen meegeven voor de recycling?

Gevoelens

Al Gore kreeg de Nobelprijs niet omdat hij het milieu verbeterde, maar omdat hij de perceptie veranderde*. Met de veiligheid in Gouda is het omgekeerd. Uit de cijfers blijkt dat het beter gaat, maar in de beleving van de burgers wordt het almaar onveiliger.

Hoe komt het dat feiten en perceptie zo uit elkaar lopen? Veiligheid is zo verpolitiekt dat je je voortdurend moet afvragen welk motief er schuilgaat achter welke bewering. Oppositie- en protestpartijen – lokaal en in de Tweede Kamer - hebben een belang om in te spelen op het gevoel van onbehagen. Criminaliteit en overlast moeten beter en nog 'keiharder' worden aangepakt, en dat gaan wij straks doen als we aan de macht zijn, in tegenstelling tot die luie slampampers die het nu zijn! (Zie de website van Trots op Gouda). De Telegraaf zet elke winkeldiefstal in Gouda waar een Marokkaan bij betrokken is drie kolommen breed op de voorpagina. Het zijn dingen die gebeuren, zeker. Maar geeft het ook weer wat er speelt?

Uit een rapport van het COT blijkt dat Gouda heel behoorlijk op weg is met het integrale veiligheidsbeleid. Op een aantal punten moet het beter, daarom komt er ook een vernieuwd plan. Wat te doen met het gevoel van onveiligheid onder burgers? Eén ding hoop ik vurig: alsjeblieft geen extra communicatie! Overheidscommunicatie werkt meestal niet, of averechts, en al helemaal als je toch al zwaar onder verdenking staat van het ernstig bagatelliseren van de problematiek. Al is dat nog zo onterecht. Daarom liever daden dan woorden, bijvoorbeeld nog meer (door de gemeente geregisseerde) inzet van politie, corporaties en welzijnswerkers om overlast in wijken te beteugelen. Als over het resultaat naar huis is te schrijven, zal de vrije nieuwsgaring die taak wel op zich nemen. Mits de journalisten niet te veel worden gehinderd door de persvoorlichters en senior communicatieadviseurs.

* Deze zin heb ik gepikt uit de (voortreffelijke, vermakelijke en behartigenswaardige) Johan de Wittlezing van Joris Luyendijk. Dit stukje is er losjes op geïnspireerd. De lezing is gratis op te vragen bij pr.leentvaar@online.nl

Mazzel

‘We verhogen de lasten voor de burgers niet, als het niet noodzakelijk is om de kosten te dekken’, zegt wethouder Harro Janssen van Financiën in een persbericht over de begroting. Daar komen we weer goed weg! Je hebt er ook zat die terwijl ze bulken van het geld, om de haverklap, schuddebuikend van de pret, draconische belastingverhogingen uitvaardigen. Gewoon om te pesten.

Het is fijn schmieren met zulke opzichtig omzichtige bewoordingen. Maar weldra zal het lachen ons vergaan. De begroting voor volgend jaar is sluitend dankzij bezuinigingen op de gemeentelijke organisatie. Ik vind het ongezien een huzarenstuk. De grote klappen komen in de volgende jaren. Een korting van 20% procent vanwege het Rijk, steeds meer werklozen en de grote bouwprojecten komen niet of moeizaam van de grond. Waar gaan we de miljoenen vandaan halen? Doen we geen zwembad? De schouwburg dicht, misschien? Niet? Het filmhuis dan! Kan de schuldhulpverlening op een laag pitje? Het onderhoud van wegen en openbaar groen?

Wat is de kritische ondergrens van het voorzieningenpeil, wat hebben we er met zijn allen voor over? Dat zijn de vragen die onontkoombaar op ons afkomen. Het is verstandig dat het college van B en W vast een kiezeltje in de vijver gooit.

Stadsmarketing

Wethouder Siebe Keulen stuurde de raad vrijdag een brief over stadsmarketing. ‘De afgelopen jaren zijn veel evenementen en winkeliersacties gehouden, nu wordt het tijd de stadsmarketing op een hoger plan te tillen.’

Ik moest denken aan de visie die een extern bureau twee jaar geleden opstelde. Een kloek rapport met ‘proposities’ zoals ‘in Gouda staat de tijd soms stil’. Is het boerenheikneuterig of een kwestie van gezond verstand om te denken dat zulke rapporten ongeveer net zo veel opleveren als een koopsompolis van de DSB-bank?

Hoe het ook zij: veel ondernemers en (maatschappelijke) organisaties in de stad vinden dat er meer moet worden gedaan aan het imago en het ‘vermarkten’ van de stad. Wat moet er gebeuren? Hoe gaan we het organiseren? Daarover gaat Keulen met ze in gesprek. Dat lijkt me nuttig en nodig. Tik maar eens ‘Gouda’ in op You Tube. De score is een treurigmakende verzameling narigheid: burenruzies, op heterdaad betrapte kluisjeskrakers en de onvermijdelijke stemmingmakerij tegen Marokkanen afkomstig van de PVV. Gelukkig maar dat er nog een Franse toerist in de stad was die zich metterdaad om onze citymarketing bekreunde.