Het nieuwe Centrum voor Jeugd en Gezin gaat werken volgens het linking pinconcept. Ik dacht even dat er een Chinese financier was gevonden voor de nieuwe organisatie. Maar uit de context kon ik opmaken dat het een bedrijfskundig principe betreft. Linking pin. Toen ik het op dezelfde bladzij voor de vierde keer tegenkwam, geloofde ik het niet meer. Ook al omdat de steller verzuimde uit te leggen wat de burgers ermee opschieten.
Waar komen de ambtelijk-bestuurlijke modewoorden vandaan? Waarom wordt het beleid uitgerold in plaats van ingevoerd? Wie bedacht dat je de zaken out of the box moet aanvliegen? Wat is er mis met de aloude originele benadering? Niet origineel natuurlijk.
Naast cliché’s heb je dure woorden. In de directiekamer van bureau BMC (of een ander organisatieadviesbureau) bedacht ooit iemand de bestuurskrachtmeting. ‘Wat een vondst, een bestuurskrachtmeting. Ha ha ha! Nog even vergaderen over een setje indicatoren en het is zo wetenschappelijk als quantummechanica. Ga jij vast een avondje oesters drinken met de jongens van vroeger, dan rollen we het hele concept in no time provinciebreed uit.’ Recent signaleerde ik de ‘versnellingskamer’ (zet ambtenaren en bestuurders van elkaar tegenwerkende overheden in één kamer, vergezeld van leuke nieuwe communicatiegadgets) en de pressurecooker-methode (ook zoiets, maar dan van een concurrerend bureau). Hartstikke nuttig natuurlijk, maar duur….. Ik ben ervan overtuigd dat er in Den Haag - want wij doen zulke dingen niet in Gouda, behalve dan die ‘foto’, maar dat terzijde – nog heel wat is te besparen met het nieuwe klerenconcept. Dat een klein jongetje keihard roept: ‘De keizer is piemelnaakt’.
vrijdag 27 november 2009
vrijdag 20 november 2009
Invloed
Het is geloof ik ter ziele, maar er bestond in Gouda een poosje een blad – Into Business - waarin ondernemers tegen betaling een wervend verhaal over zichzelf konden laten opschrijven en publiceren. IJdelheid drijft mensen tot de gekste dingen, kijk maar naar Arend Jan Boekestijn. In dit lokale wereldtijdschrift stond elk jaar een ranglijst van de meest invloedrijke Gouwenaars.
Wat is invloed? Hoe werkt het? Wat bespreken de ouwe jongens (en meisjes) met elkaar in de bouwsoos, op de Rotary en bij de ondernemersvereniging? De redactie van Into Business kende in elk geval niet het hele verhaal. Want één man stond nooit in het lijstje: Hans Du Pre. Hij is ondernemer noch bestuurder en al helemaal geen old boy, maar ik weet niemand anders die op zijn eentje zo veel invloed uitoefent als hij. Hij kent alle dossiers die te maken hebben met de groene stadsrand en het historisch water van binnen en van buiten, evenals alle mensen die erbij betrokken zijn. Af en toe krijg ik een mailtje van hem, soms een mailwisseling met een reeks andere mensen. Het is altijd relevant want Hans houdt nauwgezet bij wie hij over wat informeert en waarom. Uiteraard. Volgende week hoorzitting over het Veerstalblok, moet je misschien naar toe gaan? Het waterschap vergadert binnenkort. Zou het handig zijn om toch nog even contact te zoeken met die en die?
Deze week werd bekend dat de Stolwijkersluis misschien toch wordt gered. Dat is de verdienste van veel mensen – niet in de laatste plaats van wethouder Arnout Menkveld en alle voortreffelijke Goudse ‘watermannen’ – maar zonder Hans was het vast niet zover gekomen.
Wat is invloed? Hoe werkt het? Wat bespreken de ouwe jongens (en meisjes) met elkaar in de bouwsoos, op de Rotary en bij de ondernemersvereniging? De redactie van Into Business kende in elk geval niet het hele verhaal. Want één man stond nooit in het lijstje: Hans Du Pre. Hij is ondernemer noch bestuurder en al helemaal geen old boy, maar ik weet niemand anders die op zijn eentje zo veel invloed uitoefent als hij. Hij kent alle dossiers die te maken hebben met de groene stadsrand en het historisch water van binnen en van buiten, evenals alle mensen die erbij betrokken zijn. Af en toe krijg ik een mailtje van hem, soms een mailwisseling met een reeks andere mensen. Het is altijd relevant want Hans houdt nauwgezet bij wie hij over wat informeert en waarom. Uiteraard. Volgende week hoorzitting over het Veerstalblok, moet je misschien naar toe gaan? Het waterschap vergadert binnenkort. Zou het handig zijn om toch nog even contact te zoeken met die en die?
Deze week werd bekend dat de Stolwijkersluis misschien toch wordt gered. Dat is de verdienste van veel mensen – niet in de laatste plaats van wethouder Arnout Menkveld en alle voortreffelijke Goudse ‘watermannen’ – maar zonder Hans was het vast niet zover gekomen.
maandag 16 november 2009
Debat
De gemeenteraad – behalve GBG en de SP - stemde vorige week donderdag in met de begroting. De laatste begrotingsbehandeling van deze gemeenteraad, voor het eerst met interruptiemicrofoons. Net als in de Tweede Kamer.
Was het een verbetering? Het is met microfoons net als met camera’s: ze stimuleren kippendrift. Tot schade en schande van de SP met zijn onhoudbare standpunt over het spreiden van Gouwenaars met een Marokkaanse achtergrond. Wim Hillenaar (CDA) begon. Waarom was de SP toch tegen sloop en nieuwbouw in Gouda Oost, die partij wilde toch een meer gemengde wijk? ‘Ze slopen de verkeerde huizen’, verdedigde Hans Daniël van Alphen zich. ‘U wilt mensen spreiden, maar u wilt ze niet dwingen, hoe gaat u dat dan aanpakken?’ informeerde Anita Engbers (PvdA). Je zag in gedachten Hans Daniël de deuren langs gaan. ‘Ik heb niks tegen u, maar zou u niet eens verhuizen? Want ziet u, er wonen hier al zo veel mensen van uw soort.’ Hans Daniël kwam er niet uit. ‘Ik word hier gewoon gebrandmerkt’, zei hij bokkig. ‘U luistert niet.’
Burgemeester Wim Cornelis greep in. Hij legde uit dat iedereen altijd naar elkaar luistert in de gemeenteraad. Dat de SP kritische vragen kreeg, getuigde juist van respect. Of de heer Van Alphen daar goede nota van wilde nemen. Wat zouden onze gasten van de raad er van denken, vroeg ik me af. Ik vroeg het na afloop aan een paar mensen. ‘Ze heten inderdaad niet allemaal Marijnissen’, zei iemand met een verwijzing naar Lia Thorborg (vorige week in het AD). ‘Het is een echte burgervader’, zei een andere gast over de burgemeester.
Anders nog iets opmerkelijks? De VVD en GBG hebben toch voor de financiering van de parkeergarage op het Bolwerk gestemd. ‘We hebben het allemaal nog eens goed doorgerekend’, voegde Arnold Jue er gewichtig aan toe. Laura Werger (VVD) sloeg in het hele begrotingsdebat een andere toon aan. Aardig. Zou dat iets met Sinterklaas te maken hebben?
Het laatste begrotingsdebat van deze raad. ‘Dit gaan we doen’ was de titel van het bestuursakkoord. Wat is ervan terechtgekomen? Onze eigen wethouder, Marion Suijker, kreeg de meeste complimenten. Zij boekte de beste resultaten: op het terrein van jeugdwerkloosheid, op sociale zaken (de op een na beste sociale dienst van Nederland) en met een vlekkeloze invoering van de WMO, een listig dossier. Kijk, dat is onze lijsttrekker. Kom maar op met die verkiezingen.
Was het een verbetering? Het is met microfoons net als met camera’s: ze stimuleren kippendrift. Tot schade en schande van de SP met zijn onhoudbare standpunt over het spreiden van Gouwenaars met een Marokkaanse achtergrond. Wim Hillenaar (CDA) begon. Waarom was de SP toch tegen sloop en nieuwbouw in Gouda Oost, die partij wilde toch een meer gemengde wijk? ‘Ze slopen de verkeerde huizen’, verdedigde Hans Daniël van Alphen zich. ‘U wilt mensen spreiden, maar u wilt ze niet dwingen, hoe gaat u dat dan aanpakken?’ informeerde Anita Engbers (PvdA). Je zag in gedachten Hans Daniël de deuren langs gaan. ‘Ik heb niks tegen u, maar zou u niet eens verhuizen? Want ziet u, er wonen hier al zo veel mensen van uw soort.’ Hans Daniël kwam er niet uit. ‘Ik word hier gewoon gebrandmerkt’, zei hij bokkig. ‘U luistert niet.’
Burgemeester Wim Cornelis greep in. Hij legde uit dat iedereen altijd naar elkaar luistert in de gemeenteraad. Dat de SP kritische vragen kreeg, getuigde juist van respect. Of de heer Van Alphen daar goede nota van wilde nemen. Wat zouden onze gasten van de raad er van denken, vroeg ik me af. Ik vroeg het na afloop aan een paar mensen. ‘Ze heten inderdaad niet allemaal Marijnissen’, zei iemand met een verwijzing naar Lia Thorborg (vorige week in het AD). ‘Het is een echte burgervader’, zei een andere gast over de burgemeester.
Anders nog iets opmerkelijks? De VVD en GBG hebben toch voor de financiering van de parkeergarage op het Bolwerk gestemd. ‘We hebben het allemaal nog eens goed doorgerekend’, voegde Arnold Jue er gewichtig aan toe. Laura Werger (VVD) sloeg in het hele begrotingsdebat een andere toon aan. Aardig. Zou dat iets met Sinterklaas te maken hebben?
Het laatste begrotingsdebat van deze raad. ‘Dit gaan we doen’ was de titel van het bestuursakkoord. Wat is ervan terechtgekomen? Onze eigen wethouder, Marion Suijker, kreeg de meeste complimenten. Zij boekte de beste resultaten: op het terrein van jeugdwerkloosheid, op sociale zaken (de op een na beste sociale dienst van Nederland) en met een vlekkeloze invoering van de WMO, een listig dossier. Kijk, dat is onze lijsttrekker. Kom maar op met die verkiezingen.
donderdag 5 november 2009
Chinees
Direct lenen? Even Peking bellen. Dat was nog eens een opmerkelijke bijdrage van de VVD. De gemeenteraad vergaderde gisteravond over het voorstel van B&W om het bouwproject op het Bolwerk vlot te trekken. Het project ligt al een hele tijd stil omdat de banken alleen nog maar investeren in loterijen zonder nieten.
Maandenlang werkten juristen en financieel experts aan een oplossing: de gemeente leent de projectontwikkelaar – onder strikte voorwaarden - geld voor de bouw van de parkeergarage. In een besloten vergadering, vorige week, beantwoordden wethouder Harro Janssen en zijn ambtenaren tot in het nachtelijk uur, veel kritische vragen van alle fracties. Is het risico verantwoord? Zijn de bedrijven waar we zaken mee doen wel gezond? Wat gebeurt er als het toch misgaat tijdens de bouw? Springen we er als gemeente wel goed uit?
Een meerderheid van de raad oordeelde gisteravond dat de antwoorden van het college overtuigend waren en dat het risico beheersbaar is. Gezien het grote belang van het Bolwerk – we maken er geen gewoonte van - geeft een raadsmeerderheid groen licht. Maar wat doet de VVD? De strategie van fractievoorzitter Laura Werger is onnavolgbaar. Toen bleek dat de kredietcrisis het project had lamgelegd, beklaagde Laura zich dat er niks meer gebeurde. Kwam er nog wat van? Niet veel later verlegde de VVD de koers. Waarom gaven we het bouwbedrijf niet gedaan, de fatale termijnen in het contract waren toch al lang verstreken? Wethouder Arnout Menkveld legde keer op keer uit dat dit stellig het einde van het hele plan zou betekenen, en van het bouwbedrijf, dat het per slot van rekening ook niet helpen kon dat de markt en het bankwezen waren ingestort.
Kortom, iedereen was nieuwsgierig wat Laura zou gaan zeggen en inderdaad: het was weer verrassend. De VVD was er niet van overtuigd dat het college de alternatieven voldoende had onderzocht. Had het college er bijvoorbeeld aan gedacht dat er tegenwoordig veel Chinese investeringsmaatschappijen zijn met interesse in dit soort bouwplannen? Na de vergadering kon Laura de wethouder zo een naam en een nummer geven. Tsja. Hoe lang is een parkeergarage? Vroeg wethouder Siebe Keulen zich af in de wandelgang. Of was het een constatering?
Maandenlang werkten juristen en financieel experts aan een oplossing: de gemeente leent de projectontwikkelaar – onder strikte voorwaarden - geld voor de bouw van de parkeergarage. In een besloten vergadering, vorige week, beantwoordden wethouder Harro Janssen en zijn ambtenaren tot in het nachtelijk uur, veel kritische vragen van alle fracties. Is het risico verantwoord? Zijn de bedrijven waar we zaken mee doen wel gezond? Wat gebeurt er als het toch misgaat tijdens de bouw? Springen we er als gemeente wel goed uit?
Een meerderheid van de raad oordeelde gisteravond dat de antwoorden van het college overtuigend waren en dat het risico beheersbaar is. Gezien het grote belang van het Bolwerk – we maken er geen gewoonte van - geeft een raadsmeerderheid groen licht. Maar wat doet de VVD? De strategie van fractievoorzitter Laura Werger is onnavolgbaar. Toen bleek dat de kredietcrisis het project had lamgelegd, beklaagde Laura zich dat er niks meer gebeurde. Kwam er nog wat van? Niet veel later verlegde de VVD de koers. Waarom gaven we het bouwbedrijf niet gedaan, de fatale termijnen in het contract waren toch al lang verstreken? Wethouder Arnout Menkveld legde keer op keer uit dat dit stellig het einde van het hele plan zou betekenen, en van het bouwbedrijf, dat het per slot van rekening ook niet helpen kon dat de markt en het bankwezen waren ingestort.
Kortom, iedereen was nieuwsgierig wat Laura zou gaan zeggen en inderdaad: het was weer verrassend. De VVD was er niet van overtuigd dat het college de alternatieven voldoende had onderzocht. Had het college er bijvoorbeeld aan gedacht dat er tegenwoordig veel Chinese investeringsmaatschappijen zijn met interesse in dit soort bouwplannen? Na de vergadering kon Laura de wethouder zo een naam en een nummer geven. Tsja. Hoe lang is een parkeergarage? Vroeg wethouder Siebe Keulen zich af in de wandelgang. Of was het een constatering?
dinsdag 3 november 2009
Speeltuin (2)
Nog even over grenzen stellen en perspectief bieden. Een kind bij de lurven pakken en mores leren is soms nodig. Het kind aanspreken en de ouders. Maar het is niet voldoende. Het helpt enorm om naar een kind om te kijken, wat sommige ouders helaas te weinig doen. Mogelijk omdat ze een steuntje in de rug nodig hebben.
Het PvdA raadslid Anita Engbers zette zich met energie en overtuiging in om geld uit Den Haag te krijgen voor meer spelbegeleiders in Gouda. Ze liet geen partijcongres of ledenraad onbenut om te lobbyen. Nu is het haar gelukt. Minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken heeft subsidie toegezegd.
Anita verwacht dat na de zomervakantie een aantal spelbegeleiders aan de slag kan. De inzet van spelleider Colin Spence leverde in Kort Haarlem al goede resultaten op. ‘Ook in Oud-Achterwillens, de Burgen- en de Lustenburg en delen van Korte Akkeren kunnen spelbegeleiders een waardevolle bijdrage leveren aan de leefbaarheid’, zegt Anita vandaag in het AD. De PvdA maakt verschil, was ons motto bij de vorige raadsverkiezingen. Ik vind dat het wel weer eens gezegd mag worden.
Het PvdA raadslid Anita Engbers zette zich met energie en overtuiging in om geld uit Den Haag te krijgen voor meer spelbegeleiders in Gouda. Ze liet geen partijcongres of ledenraad onbenut om te lobbyen. Nu is het haar gelukt. Minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken heeft subsidie toegezegd.
Anita verwacht dat na de zomervakantie een aantal spelbegeleiders aan de slag kan. De inzet van spelleider Colin Spence leverde in Kort Haarlem al goede resultaten op. ‘Ook in Oud-Achterwillens, de Burgen- en de Lustenburg en delen van Korte Akkeren kunnen spelbegeleiders een waardevolle bijdrage leveren aan de leefbaarheid’, zegt Anita vandaag in het AD. De PvdA maakt verschil, was ons motto bij de vorige raadsverkiezingen. Ik vind dat het wel weer eens gezegd mag worden.
maandag 2 november 2009
Speeltuin
Kinderen moeten volop kunnen spelen. Overal in de stad worden daarom nieuwe speeltuinen aangelegd. Ook op het pleintje bij ons achter. Aanvankelijk stuitte het idee bij een aantal buren op weerstand. Zou de speeltuin geen hangjeugd aantrekken?
Gelukkig zijn het allemaal beschaafde, weldenkende mensen die ook wel begrijpen dat je niet je eigen kinderen kunt voorlezen uit Pluk van de Petteflet en tegelijkertijd actievoeren tegen de Torteltuin. Zo kon in goede harmonie een plan worden gemaakt en uitgevoerd. Nu staat er op het pleintje een bank, een klimglijbaan en een vierpersoonswip met er omheen drie – later te beplanten – stroken aarde. Hartstikke mooi.
De hekken waren nog niet weg, of de kinderen stroomden toe. Twaalf tegelijk op de glijbaan, met zijn tienen op de wip. Rakelings of raak suisden de zwarte kluiten aarde over het plein. Pats! Tegen de ruit van de achterbuurvrouw, of in de nek van een ander kind. Ik kwam juist met mijn fiets de poort uit. ‘Ben je helemaal bedonderd?’ vroeg ik nijdig aan een jongetje van een jaar of negen, een verse kluit in de aanslag. Een poosje aanhoorde hij mijn preek voordat hij me onderbrak. ‘Ik ken u niet, waarom zou ik naar u luisteren?’ Ik wou dat rotkind bij z’n lurven pakken en mores leren, maar ik deed het natuurlijk niet. Het zou je netjes staan als raadslid. In de praktijk van alledag is het nog knap lastig: grenzen stellen en perspectief bieden.
Gelukkig zijn het allemaal beschaafde, weldenkende mensen die ook wel begrijpen dat je niet je eigen kinderen kunt voorlezen uit Pluk van de Petteflet en tegelijkertijd actievoeren tegen de Torteltuin. Zo kon in goede harmonie een plan worden gemaakt en uitgevoerd. Nu staat er op het pleintje een bank, een klimglijbaan en een vierpersoonswip met er omheen drie – later te beplanten – stroken aarde. Hartstikke mooi.
De hekken waren nog niet weg, of de kinderen stroomden toe. Twaalf tegelijk op de glijbaan, met zijn tienen op de wip. Rakelings of raak suisden de zwarte kluiten aarde over het plein. Pats! Tegen de ruit van de achterbuurvrouw, of in de nek van een ander kind. Ik kwam juist met mijn fiets de poort uit. ‘Ben je helemaal bedonderd?’ vroeg ik nijdig aan een jongetje van een jaar of negen, een verse kluit in de aanslag. Een poosje aanhoorde hij mijn preek voordat hij me onderbrak. ‘Ik ken u niet, waarom zou ik naar u luisteren?’ Ik wou dat rotkind bij z’n lurven pakken en mores leren, maar ik deed het natuurlijk niet. Het zou je netjes staan als raadslid. In de praktijk van alledag is het nog knap lastig: grenzen stellen en perspectief bieden.
Abonneren op:
Posts (Atom)
