zaterdag 24 oktober 2009

Gevoelens

Al Gore kreeg de Nobelprijs niet omdat hij het milieu verbeterde, maar omdat hij de perceptie veranderde*. Met de veiligheid in Gouda is het omgekeerd. Uit de cijfers blijkt dat het beter gaat, maar in de beleving van de burgers wordt het almaar onveiliger.

Hoe komt het dat feiten en perceptie zo uit elkaar lopen? Veiligheid is zo verpolitiekt dat je je voortdurend moet afvragen welk motief er schuilgaat achter welke bewering. Oppositie- en protestpartijen – lokaal en in de Tweede Kamer - hebben een belang om in te spelen op het gevoel van onbehagen. Criminaliteit en overlast moeten beter en nog 'keiharder' worden aangepakt, en dat gaan wij straks doen als we aan de macht zijn, in tegenstelling tot die luie slampampers die het nu zijn! (Zie de website van Trots op Gouda). De Telegraaf zet elke winkeldiefstal in Gouda waar een Marokkaan bij betrokken is drie kolommen breed op de voorpagina. Het zijn dingen die gebeuren, zeker. Maar geeft het ook weer wat er speelt?

Uit een rapport van het COT blijkt dat Gouda heel behoorlijk op weg is met het integrale veiligheidsbeleid. Op een aantal punten moet het beter, daarom komt er ook een vernieuwd plan. Wat te doen met het gevoel van onveiligheid onder burgers? Eén ding hoop ik vurig: alsjeblieft geen extra communicatie! Overheidscommunicatie werkt meestal niet, of averechts, en al helemaal als je toch al zwaar onder verdenking staat van het ernstig bagatelliseren van de problematiek. Al is dat nog zo onterecht. Daarom liever daden dan woorden, bijvoorbeeld nog meer (door de gemeente geregisseerde) inzet van politie, corporaties en welzijnswerkers om overlast in wijken te beteugelen. Als over het resultaat naar huis is te schrijven, zal de vrije nieuwsgaring die taak wel op zich nemen. Mits de journalisten niet te veel worden gehinderd door de persvoorlichters en senior communicatieadviseurs.

* Deze zin heb ik gepikt uit de (voortreffelijke, vermakelijke en behartigenswaardige) Johan de Wittlezing van Joris Luyendijk. Dit stukje is er losjes op geïnspireerd. De lezing is gratis op te vragen bij pr.leentvaar@online.nl

3 opmerkingen:

  1. Communicatie is meer dan alleen persvoorlichting. Het is zenden én ontvangen. Dus ook luisteren naar wat er speelt in de buurt, het gesprek aangaan met de buurtbewoners over wat zij nodig hebben om zich veiliger te voelen. En daar is nog wel een wereld te winnen. Maar daarmee kan je wel een heleboel onbehagen wegnemen, door te laten zien dat je wat doet met die input. Concrete resultaten, zichtbaar voor de buurt. Pas als je daarnaar luistert weet je wat er nodig is: of je de corporatie erbij moet betrekken, de welzijnswerkers in moet zetten of de politie.

    En je hebt gelijk met de constatering dat we al een heel eind op weg zijn. Ondanks alle media-geluiden zit Gouda wel boven het gemiddelde als het gaat om veiligheidsbeleid. De basis is er.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad, zenden en ontvangen (laten we van nu af aan daarom de domme zegswijze 'communicatie naar bewoners' verbieden, maar dit terzijde) Volgens mij zijn we in het kader van wijkaanpak al behoorlijk met de wijken in gesprek.

    In het COT-rapport staat dat politiemensen en andere professionals al behoorlijk overvraagd voelen door een teveel aan doelen en overleggen. Nog meer overleg vind ik daarom geen prioriteit.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het gaat niet zozeer om nog meer, het gaat om beter. En als het voor goede dienstverlening nodig is om naar burgers te luisteren, dan moet je dat op de een of andere manier organiseren. Als je geen tijd hebt moet je het maken voor zoiets belangrijks.

    BeantwoordenVerwijderen